|
|
TÜRKİYE YİĞİT BİR EVLÂDINI KAYBETTİ
İSMAİL SARIÇAY
E-Posta: isaricay@gmail.com
25 Mart 2009 çarşamba.
Türkiye yiğit bir evladını elim bir helikopter kazasında kaybetti.
Bu yiğit vatan evladı Muhsin Yazıcıoğlu’ydu.
Yazıcıoğlu;
Mücadele adamaydı.
Söz ve davranışlarında samimi ve içtendi.
Anadolu’nun yiğit ve mert delikanlısıydı.
Sözünün eriydi.
Yamukluk nedir bilmezdi.
İkiyüzlülüğü hiç tanımamıştı.
Doğruların adamıydı.
Yürekliydi.
Paktı.
Anadolu insanının gerçek modeliydi.
Kendisine yapılanlar karşısında eğilmedi, bükülmedi.
Hep dik durdu.
Yıllarca hücrelere atıldı pes etmedi.
Yılmadı, yıkılmadı.
Dedim ya gerçek bir mücadele adamıydı.
Azimliydi.
Kararlıydı.
Dirençliydi.
Samimiydi.
Gönül ve dava adamıydı.
Kısacası Adam gibi adamdı.
Siyasetin kirliliklerinden uzaktı.
Yokluklara rağmen milletine hizmet adına yollara düşmüştü.
Türkiye’nin yağız yiğit delikanlısıydı.
Yiğitlerin harman olduğu Sivas’tan çıkmıştı yola.
Yollar uzaktı, çetrefilliydi demedi.
Anadolu’nun kara talihini değiştirmek için yollardaydı.
Ancak kader onu genç yaşında toprağa düşürdü.
Yıllarca yattığı soğuk hapishane köşelerinde yazdığı “Üşüyorum” adlı şiirinde şöyle diyordu.
…
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum.
Evet, Yazıcıoğlu soğuk ve karlı dağlara uçtu.
Orası yine soğuktu yine üşümüştü.
Oradan da dava arkadaşıyla birlikte özlediği sonsuzluğun sahibine kanat açtı.
Türk halkını istisnasız yasa boğdu.
Hepsine Allahtan gani gani rahmet diliyoruz
Ruhları şad olsun.
Tüm yakınlarının, dava arkadaşlarının ve Türk milletinin başı sağ olsun.
30.03.2009